Voor mijn master thesis over het gebruik van games in educatie heb ik vanzelfsprekend enorm veel bronnen gebruikt; van Jane McGonigal tot James Paul Gee, van Jesse Schell tot Sir Ken Robinson. Maar waar ik nog het meest trots op ben is een quote van Winnie de Pooh.
In het originele boek over Winnie de Pooh van A.A. Milne staat de volgende quote:
"To an uneducated person an A is just three sticks" - A.A. Milne
Voor iemand die nooit naar school is geweest is een A enkel drie lijntjes. In de tijd dat Milne het boek schreef, rond 1920-1930, betekende dit dat iemand die nooit heeft leren lezen een beperkt wereldbeeld heeft. In deze tijd kon de meeste kennis vergaard worden door het lezen van boeken. Wie niet kon lezen miste erg veel informatie en ideeën over de wereld.
Momenteel denk ik echter dat het iets anders betekent. Voor iemand die nooit school heeft gevolgd betekent een A (het Amerikaanse equivalent van het cijfer 10) helemaal niets. Iemand die geen traditioneel scholingssysteem heeft gevolgd heeft geen waarde aan een 10 of een A. Als zo iemand een boek schrijft of een schilderij maakt, doet hij dat uit eigen motivatie. Hij wordt niet gedreven door cijfers, maar door intrinsieke motivatie. Cijfers hebben enkel een betekenis binnen het schoolsysteem, daar buiten betekenen ze niets. En ze betekenen ook niets voor een individueel.
Intrinsieke motivatie boven cijfers
Dit geeft een interessant dilemma vorm. Binnen scholen wordt veel waarde gehecht aan de enkele dimensie van cijfers. Maar zou het niet belangrijker zijn om te focussen op echte motivatie? Om te kijken waar de motivatie van studenten vandaan komt en van daaruit te werken? Leerlingen worden opgedragen om hoge cijfers te halen omdat dat het belangrijkste is in hun schoolcarrière, maar we vragen ze nooit wat hen drijft. We laten hen er nooit mee experimenteren. Waarom heb je dit geschreven? Waarom kies je voor dit project? Wat zegt dit verhaal over jouw drijfveren?
Het is zonde om leerlingen te laten focussen op enkel extrinsieke motivatoren als cijfers en 'omdat de leraar het zegt'. We zouden ze juist moeten coachen in het vinden van hun eigen drijfveren. We leveren geen goed werk omdat we die tien willen, maar omdat we trots willen zijn op ons werk. Of omdat we ons werk belangrijk vinden. We willen geen cijfer op onze creaties, we willen bewondering van onze omgeving en de mogelijkheid om onze gedachten, gevoelens en ideeën te uiten.
Tijdens de eerste ronde van Tutorial 4 Life, afgelopen zomer met 8 studenten, kreeg geen enkele student een cijfer. Ze kregen geen beoordeling, geen punten, geen extra studiepunten voor hun lopende studie. Toch werkten ze er niet minder hard om. De projecten waar ze aan werkten betekenden voor hen persoonlijk iets. De studenten deden hun uiterste best omdat ze intrinsiek gemotiveerd waren om iets goeds en iets moois af te leveren, of een verschil te maken in de wereld.
We hebben geen cijfers nodig om ons voort te duwen, we hebben enkel de kracht en ruimte nodig om te vinden wat wij zelf belangrijk vinden.
Wat is jouw ervaring?
He sta jij tegenover cijfers? Welke invloed hebben cijfers gehad op jouw motivatie en creativiteit? Wanneer heeft het je geholpen om een cijfer te krijgen en wanneer niet? Laat het weten!
Momenteel denk ik echter dat het iets anders betekent. Voor iemand die nooit school heeft gevolgd betekent een A (het Amerikaanse equivalent van het cijfer 10) helemaal niets. Iemand die geen traditioneel scholingssysteem heeft gevolgd heeft geen waarde aan een 10 of een A. Als zo iemand een boek schrijft of een schilderij maakt, doet hij dat uit eigen motivatie. Hij wordt niet gedreven door cijfers, maar door intrinsieke motivatie. Cijfers hebben enkel een betekenis binnen het schoolsysteem, daar buiten betekenen ze niets. En ze betekenen ook niets voor een individueel.
Intrinsieke motivatie boven cijfers
Dit geeft een interessant dilemma vorm. Binnen scholen wordt veel waarde gehecht aan de enkele dimensie van cijfers. Maar zou het niet belangrijker zijn om te focussen op echte motivatie? Om te kijken waar de motivatie van studenten vandaan komt en van daaruit te werken? Leerlingen worden opgedragen om hoge cijfers te halen omdat dat het belangrijkste is in hun schoolcarrière, maar we vragen ze nooit wat hen drijft. We laten hen er nooit mee experimenteren. Waarom heb je dit geschreven? Waarom kies je voor dit project? Wat zegt dit verhaal over jouw drijfveren?
Het is zonde om leerlingen te laten focussen op enkel extrinsieke motivatoren als cijfers en 'omdat de leraar het zegt'. We zouden ze juist moeten coachen in het vinden van hun eigen drijfveren. We leveren geen goed werk omdat we die tien willen, maar omdat we trots willen zijn op ons werk. Of omdat we ons werk belangrijk vinden. We willen geen cijfer op onze creaties, we willen bewondering van onze omgeving en de mogelijkheid om onze gedachten, gevoelens en ideeën te uiten.
Tijdens de eerste ronde van Tutorial 4 Life, afgelopen zomer met 8 studenten, kreeg geen enkele student een cijfer. Ze kregen geen beoordeling, geen punten, geen extra studiepunten voor hun lopende studie. Toch werkten ze er niet minder hard om. De projecten waar ze aan werkten betekenden voor hen persoonlijk iets. De studenten deden hun uiterste best omdat ze intrinsiek gemotiveerd waren om iets goeds en iets moois af te leveren, of een verschil te maken in de wereld.
We hebben geen cijfers nodig om ons voort te duwen, we hebben enkel de kracht en ruimte nodig om te vinden wat wij zelf belangrijk vinden.
Wat is jouw ervaring?
He sta jij tegenover cijfers? Welke invloed hebben cijfers gehad op jouw motivatie en creativiteit? Wanneer heeft het je geholpen om een cijfer te krijgen en wanneer niet? Laat het weten!